"Bulahan ang mga nagabukas sa gilayon"

Ebanghelyo subong nga Adlaw (Lucas 12:32-48)
Domingo (Agosto 11)

“Indi kamo magkahadlok, diutay nga panong. Kay ang inyo Amay nalipay sa paghatag sa inyo sang Ginharian.

Ibaligya ang tanan ninyo nga pagkabutang kag ihatag ang kuwarta sa mga imol. Isulod ang inyo manggad sa puyo nga wala nagakagisi kag ipatago ini sa langit, sa diin indi sila maibanan, kay wala sing makawat nga makakuha, ukon sapatsapat nga makaut-ot sini.

Kay kon diin ang inyo manggad didto man ang inyo tagipusoon.” 

“Maghanda kamo para sa bisan ano nga magaabot, nga nawagkusan ang inyo mga hawak kag nasindihan ang inyo mga suga, subong sang mga suloguon nga nagahulat sang ila agalon nga magapauli halin sa punsyon sa kasal. Kon mag-abot sia kag magpanuktok, sa gilayon abrihan nila sia. 

Bulahan yadto nga mga suloguon nga masapwan sang ila agalon nga nagamata kag handa sa pag-abot niya! Nagasiling ako sa inyo nga magawagkos sia sang iya tampi, papungkoon niya sila kag sirbehan. 

Daw ano ka malipayon sa ila kon iya sila maabtan nga nagahulat, bisan nga tungang gab-i ukon kaagahon na sia mag-abot. 

Dumdoma ninyo ini! Kon ang tag-iya sang balay nakahibalo kon ano nga oras magaabot ang makawat, magabantay gid sia agod indi makasulod sa iya balay ang makawat. 

Gani, kamo man maghanda kay ang Anak sang Tawo magaabot sa oras nga wala ninyo sia ginapaabot.” 

Si Pedro nagsiling, “Ginoo, kami lang bala ang ginatumod mo sini nga palaanggiran ukon ang tanan?” 

Ang Ginoo nagsabat, “Karon sin-o bala ang masaligan kag maalam nga suloguon? Sia amo ang pagatugyanan sang agalon sa pagdumala sang iya panimalay kag sa paghatag sa iban nga suloguon sang ila pagkaon sa nagakaigo nga tion.

Bulahan ina nga suloguon kon makita sia sang iya agalon nga nagahimo sang gintugyan sa iya sa pag-abot niya. 

Matuod gid, nagasiling ako sa inyo, ang agalon magatugyan sa sina nga suloguon sang tanan niya nga pagkabutang. 

Pero kon ina nga suloguon magsiling sa iya kaugalingon, ‘Dugay pa mag-abot ang akon agalon,’ kag ginasakit niya ang iban nga mga suloguon nga lalaki kag babayi, kag dayon nagakaon, nagainom kag nagapahuboghubog sia. 

Ti, magabalik ang agalon sa adlaw nga wala sia ginapaabot sang suloguon kag sa tion nga wala niya mahibaloi. Ang agalon magahatukhatok sa iya kag magasilot upod sa mga malalison. 

“Ang suloguon nga nakahibalo sang luyag ipahimo sa iya sang iya agalon, pero daw wala lang sa buot niya ang paghimo sini, pagahanuton sing tudo-tudo. 

Pero ang suloguon nga wala makahibalo sang ginapahimo sa iya sang iya agalon, kag nagahimo sing mga butang nga dapat sia hanuton, pagahanuton sia sing diutay lang. Ang tawo nga ginhatagan sing madamo, madamo man ang ginapaabot sa iya. Ang tawo nga ginhatagan sing madamo pa gid, madamo pa gid ang ginapaabot sa iya.”

Prayers:

"Lord, you are faithful even when I fail. Help me to remain faithful to you and to not shrink back when I encounter difficulties. Make me diligent in the exercise of my responsibilities and wise and prudent in the use of my gifts, time and resources."

***

Reflection of the Daily Gospel:

What does a treasure, a thief, a wedding feast, and a homecoming have in common? Jesus loved to tell stories (in the form of parables) using common everyday images to draw some rather unusual comparisons and often quite unexpected lessons for his audience. There is an element of surprise in the story of the master returning home unexpectedly after the marriage feast. Will he catch his servant sleeping rather than keeping watchful guard over his master's estate? And how about the person who possessed great wealth, but woke up one day to discover that a thief had carried it all off. What does this say to us about the kingdom of heaven? The treasure God offers is of far greater value that any earthly treasure! But it's possible to lose this treasure if we do not guard what has been entrusted to us by God. In this parable what does the treasure of the kingdom refer to? It certainly refers to the kingdom of God in all its aspects. But in a special way, the Lord himself is the treasure we seek. If the Almighty is your gold and your precious silver, then you will delight yourself in the Almighty (Job 22:22-23). The Lord offers us a relationship with him as his sons and daughters and the promise of eternal life as well. If we make the Lord our treasure, he, in turn, will make us his honored friends at his banquet table in heaven!

This parable also contains a lesson in faithfulness and a warning against sloth. Why is faithfulness so important to God? For one, it's the foundation for any lasting and meaningful relationship. Faithfulness or fidelity allows us to persevere in living out an unswerving commitment. The Lord is committed to us in a bond of unbreakable love and fidelity. That is what covenant means – keeping one's word, promise, and commitment no matter how tough or difficult it gets. Faithfulness is a key character trait of God and one that he expects of us. Fortunately God gives the grace and strength to be faithful. He also rewards faithfulness. The joy and privilege of being a son or daughter of God carries with it an awesome responsibility. The Lord expects us to make good use of the gifts and graces he gives to us. The more he gives, the more he requires. The temptation while the Master is away is to put off for tomorrow what we know the Master expects us to do today. How can we grow in faithfulness? God's grace shows us the way. When we are faithful in the little tasks and promises we make, we learn to be faithful in the bigger and more important responsibilities and tasks entrusted to us.Are you ready to give God an account of your stewardship?

Why is fidelity or faithfulness so difficult today? Modern society extols freedom over fidelity and doesn't want to be bound to an unknown or uncertain future. It's also inconvenient and a burden to the pursuit of one's own interests. We badly need to recover this virtue, not only for our own sake, but for the sake of the next generation as well. If we want to pass on the faith then we need to first be faithful models for our youth.