Liturhiya sang Pulong
Ang Pagbasa gikan sa Libro ni:
Ezequiel nga Propeta 47:1-9, 12
Gindala ako liwat sang tawo sa alagyan pakadto sa Templo. May tubig nga nagatubod halin sa idalom sang alagyan kag nagailig pakadto sa sidlangan sa diin ang Templo nagaatubang. Nagailig ini paidalom gikan sa idalom sang nabagatnan nga bahin sang Templo nga nagaagi sa nabagatnan nga kilid sang altar. Dayon gindala ako sang tawo sa nagwa nga bahin sang Templo paagi sa naaminhan nga puwerta kag gindala niya ako pa gwa pakadto sa puwerta nga nagaatubang sa sidlangan. Ang isa ka diutay nga tuboran nagailig pakadto sa gwa sa nabagatnan nga bahin sang puwerta. Paagi sa iya inugtakos, ang tawo nagtakos sing 500 ka bara paubos sa ginailigan sang tubig pakadto sa sidlangan kag ginpaubog niya ako. Ang kadalom ang tubig nalambot sa akon bukobuko. Dayon nagtakos sia liwat sing 500 ka bara kag ang tubig naglambot sa akon tuhod. Sa madason pa nga 500 ka bara ang tubig naglambot sa akon hawak. Sang ulihi nagtakos pa gid sia sing 500 ka bara, kag didto ang tubig tama na kadalom nga indi na ako makatungkad. Tama na ini kadalom sa bagay nga indi na makatabok luas lamang sa paglangoy. Nagsiling sia sa akon, “Tawo nga mamalatyon, talupangda ini sing maayo.”
Dayon gindala ako sang tawo pabalik sa pangpang sang suba, kag sang makaabot ako didto, nakita ko nga may madamo nga mga kahoy sa magtimbang nga pangpang. Nagsiling sia sa akon, “Ini nga tubig nagailig sa duta pakadto sa sidlangan padulhog sa kapatagan sang Jordan kag pakadto sa Patay nga Dagat. Kon mag-ilig ini pakadto sa Patay nga Dagat nagapatab-ang ini sang tubig. Bisan diin mag-ilig ini nga tuboran, yara ang tanan nga mga sapat kag mga isda. Ang tuboran magapatab-ang sang tubig sa Patay nga Dagat, kag bisan diin ini nagailig, nagadala ini sing kabuhi. Sa tagsa ka pangpang sang sapa ang tanan nga sahi sang kahoy magatubo, kag amo ini ang pagakuhaan sang pagkaon. Ang ila mga dahon indi malaya, kag indi mag-untat sa pagpamunga. Magapamunga sila kada bulan, kay gintubigan sila paagi sa tuboran nga nagailig halin sa Templo. Ang mga kahoy pagakuhaan sing kalan-on kag ang ila mga dahon pagagamiton subong mga bulong.”
Salmo sa Pagsabat:
Mga Salmo 46:2-3, 5-6, 8-9
(S) Ang Ginoo nga makagagahom kaupod naton; ang Dios ni Jacob, aton dalangpan.
Ang Dios amo ang aton dalangpan kag kusog, handa sa gihapon sa pagbulig sa tion, sang mga kagamo. Gani indi kita magkahadlok, bisan pa tay-ugon ang duta, kag ang mga bukid magkalatumba pakadto sa kadadalman sang dagat. (S)
May isa ka suba nga nagadala sing kalipay sa siudad sang Dios, sa balaan nga balay sang Labing Mataas, ang Dios nagaistar sa sini nga siudad, kag indi ini maguba, sa kaagahon magaabot sia sa pagbulig sini. (S)
Ang Ginoo nga Makagagahom kaupod naton, ang Dios ni Jacob aton dalangpan! Kari, tan-awa kon ano ang nahimo sang Ginoo! Tan-awa, kon daw ano ka makatilingala ang mga butang nga iya nahimo sa duta! (S)
Sa Wala pa ang Ebanghelyo:
Mga Salmo 51:12, 14
O Dios, tugaha sa akon ang isa ka matinlo nga tagipusoon, kag i-uli sa akon ang kalipay sang imo kaluwasan.
Ang Pagbasa sang Santos nga Ebanghelyo suno kay:
San Juan 5:1-16
Sa tapos sadto may piesta ang mga Judio, kag si Jesus nagpa-Jerusalem. Didto sa Jerusalem, malapit sa Puwerta sang Karnero, may punong nga ginalibutan sang lima ka portico. Sa Hebreo ini nga punong ginatawag Betzata. Madamo nga mga masakiton ang nagahiligda sa portico—mga bulag, mga piang kag mga paralitiko. Nagahulat sila nga maghulag ang tubig, kay may tion nga ang anghel sang Ginoo nagapanaog sa punong kag nagatublag sang tubig. Ang nahauna nga makalusong sa punong sa tapos matublag sang anghel ang tubig magaayo sa bisan ano nga balatian niya. May isa ka tawo didto nga nagmasakit sa sulod sang 38 ka tuig. Nakita sia ni Jesus nga nagahigda didto, kag nahibaluan niya nga ang tawo nagmasakit sa amo na nga kadugayon, gani nagsiling si Jesus sa iya, “Luyag ka bala mag-ayo?”
Ang masakiton nagsabat, “Sir, wala sing tawo nga nagadala sa akon sa punong kon ang tubig ginatublag; samtang nagatinguha pa lang ako sa paglusong ginaunahan ako sang iban.”
Si Jesus nagsiling sa iya, “Bangon ka, dalha ang imo banig kag maglakat.” Sa gilayon nag-ayo ang tawo sa iya masakit; gindala niya ang iya banig kag naglakat.
Nahanabo ini sang Adlaw nga Inugpahuway. Gani ang mga pangulo sang mga Judio nagsiling sa tawo nga gin-ayo, “Adlaw ini nga Inugpahuway, kag batok sa aton Kasugoan nga magdala ka sang imo banig.”
Nagsabat sia, “Ang tawo nga nag-ayo sa akon nagsiling sa akon, ‘Dalha ang imo banig kag maglakat.’”
Ginpamangkot nila sia, “Sin-o bala ang tawo nga nagsugo sa imo sa pagdala sang imo banig kag sa paglakat?”
Pero ang tawo nga gin-ayo wala makakilala kon sin-o yadto, kay si Jesus nakahalin na tungod sang madamo nga mga tawo sa sadto nga duog.
Sang ulihi nakita sia ni Jesus sa templo kag nagsiling sa iya, “Kita mo, maayo ka na karon. Indi ka na magpakasala, kay basi malain pa gid ang mahanabo sa imo.”
Dayon ang tawo naglakat kag iya ginsugiran ang mga pangulo sang mga Judio nga si Jesus amo ang nag-ayo sa iya. Tungod sini nagsugod sila sa paghingabot kay Jesus, tungod kay nagpang-ayo sia sa Adlaw nga Inugpahuway.
No comments:
Post a Comment