Liturhiya sang Pulong
(Lunes, Abril 6, 2020)
Lunes sang Semana Santa
Ang Pagbasa gikan sa Libro ni:
Isaias nga Propeta 42:1-7
Ang Ginoo nagasiling, “Yari ang akon alagad, nga akon ginpalig-on--ang akon pinili, nga sa iya nalipay gid ako. Ginpun-an ko sia sang akon gahom, kag magadala sia sing katarungan sa tanan nga mga kapungsoran. Indi sia magsinggit ukon magbayaw sang iya tingog, ukon maghambal sing tudo sa mga dalan. Manginmalulo sia sa mga maluya, kag mabinuligon sa mga makalulooy. Magahatag sia sing walay katapusan nga katarungan sa tanan. Indi sia madulaan sing paglaom ukon kaisog, kag magapaluntad sing katarungan sa duta. Ang malayo nga mga duta nagapaabot sang iya mga pagtudlo.”
Ang Dios nagtuga sang mga langit kag ginhumlad niya ini; ginhimo niya ang duta, kag ang tanan nga buhi nga mga butang nga yara sa sini; ginhatagan niya sing kabuhi kag ginhawa ang tanan nga mga pumoluyo sini. Kag karon ang Ginoo nga Dios nagasiling sa iya alagad, “Ako, ang Ginoo, nagtawag sa imo kag naghatag sa imo sing gahom agod nga ang katarungan magluntad sa duta. Paagi sa imo magahimo ako sing kasugtanan sa tanan nga mga tawo; paagi sa imo magahatag ako sing kapawa sa mga kapungsoran. Pamuklaton mo ang mga mata sang mga bulag, kag hilwayon mo ang mga yara sa madulom nga mga prisuhan.
Salmo sa Pagsabat:
Mga Salmo 27:1, 2, 3, 13-14
(S) Ang Ginoo amo ang akon kapawa kag kaluwasan.
Ang Ginoo amo ang akon kapawa kag kaluwasan: wala ako sing sin-o nga kahadlukan; ang Ginoo nagaapin sa akon sa tanan nga katalagman; wala ako sing kahadlukan. (S)
Kon salakayon ako sang malaut nga mga tawo sa tuyo nga patyon ako, nagakasandad kag nagakapukan sila. (S)
Bisan pa ginalibutan ako sang bug-os nga hangaway, wala ako sing kahadlukan, bisan pa nga salakayon nila ako, sa gihapon magasalig ako sa Dios. (S)
Huo, sa sini nga kinabuhi makakita pa ako sang kaayo sang Ginoo sa iya mga tawo. Magsalig sa Ginoo! Magtuo kag indi magdula sing paglaum. Magsalig sa Ginoo! (S)
Sa Wala pa ang Ebanghelyo:
Maghimaya ka, O Hari namon! Ikaw lamang ang naluoy sa amon kasal-anan.
Ang Pagbasa sang Santos nga Ebanghelyo suno kay:
San Juan 12:1-11
Anom ka adlaw sa wala pa ang Piesta sang Pascua, si Jesus nagkadto sa Betania, sa diin nagapuyo si Lazaro nga ginbanhaw ni Jesus. Gin-amanan nila sia sing panihapon kag si Marta nagsirbe, samtang si Lazaro nagkaon upod kay Jesus. Dayon si Maria nagkuha sing agwa nga malahalon, nga nahimo gikan sa puraw nga nardo nga ang kadamuon mga tunga sa litro. Ginbuboan niya sini ang mga tiil ni Jesus kag ginpahiran sang iya buhok. Ang kahamot sang agwa nagtugob sa bug-os nga balay. Si Judas Iscariote nga isa sang mga gintuton-an ni Jesus, kag amo ang magaluib sa iya, nagsiling, “Ngaa wala pag-ibaligya ini nga agwa sing P300 kag ang kuwarta ipanghatag sa mga imol?” Ginsiling niya ini indi kay nagakabalaka sia sa mga imol, kundi bangod kay isa sia ka makawat. Sia ang nagauyat sang ila kuwarta kag nagakuha sia sa sini.
Pero si Jesus nagsiling, “Pabay-i lang sia! Kay gintigana niya ini para sa adlaw sang akon lubong. Ang mga imol kaupod ninyo sa gihapon, pero ako indi makapadayon sa pag-upod sa inyo.”
Madamo nga mga Judio ang nakahibalo nga si Jesus yara sa Betania, gani nagkadto sila didto. Nagkadto sila indi lamang bangod kay Jesus, kundi sa pagtan-aw man kay Lazaro nga ginbanhaw ni Jesus. Gani ang pangulo nga mga pari naghimbon sa pagpatay man kay Lazaro, kay tungod sa iya madamo nga mga Judio ang nagbiya sa ila mga pangulo kag nagtuo kay Jesus.
No comments:
Post a Comment