"Ang nakabati sang pulong kag ginbaton nila"

Ebanghelyo subong nga Adlaw (Marcos 4:1-20)

Miyerkules (Enero 29)

Sa liwat si Jesus nagpanudlo sa higad sang Linaw sang Galilea. Tama gid kadamo ang mga tawo nga nagdulogok sa palibot niya sa bagay nga nagsakay sia sa isa ka sakayan nga nagalutaw sa tubig kag naglingkod sia didto samtang ang madamo nga mga tawo nagpabilin sa bibi sang linaw.

Si Jesus naggamit sang mga palaanggiran sa pagtudlo sa ila sang madamo nga mga butang, kag sa iya pagpanudlo nagsiling sia sa ila: "Magpamati kamo! May isa ka tawo nga naglakat sa pagsab-og.

Sang pagsab-og niya sang binhi, ang iban nagtupa sa dalan, kag ang mga pispis nagdapo kag nagtuka sini.

Ang iban nagtupa sa batuhon nga mga duog, sa diin hapaw lamang ang duta. Sa wala lang madugay nag-ulhot ang binhi tungod kay manabaw ang duta.

Sang udto na ang adlaw nalayong ang bag-ong tubo nga binhi, kag bangod kay indi gid madalom ang gamot sini, ang tanom madali nga nalaya.

Ang iban nga binhi nagtupa sa mga talungon. Nagtubo ang mga talungon kag naglumos sang tanom, kag wala ini magpamunga.

Pero ang iban nga binhi nagtupa sa maayo nga duta, namuhi, nagtubo kag nagpamunga: ang iban sini nagpatubas sing 30 ka pilo, ang iban sini 60 ka pilo, kag ang iban sini 100 ka pilo."

Kag si Jesus nagsiling, "Gani, kon sin-o ang luyag magpamati, magpamati sia!"

Sang isahanon na lang si Jesus, ang iban nga nakabati sa iya nagpalapit upod sa dose ka mga apostoles kag nagpangabay nga ipaathag niya ang mga palaanggiran.

Si Jesus nagsabat sa ila, "Ginhatagan kamo sang tinago sang Ginharian sang Dios, pero ang iban nga yara sa gwa magapamati sini tanan paagi sa mga palaanggiran, agod nga, 'Magatulok nga magatulok sila, Pero indi makakita, Magapamati nga magapamati sila, Pero indi makahangop, Kay kon makahangop sila Basi magliso sila sa Dios Kag patawaron niya sila.' "

Dayon si Jesus nagpamangkot sa ila, "Indi bala kamo makahangop sini nga palaanggiran? Karon, paano abi ang pagkahangop ninyo sang bisan ano nga palaanggiran?

Ang manugsab-og nagsab-og sang pulong sang Dios.

Ang mga binhi nga nagatupa sa dalan amo ang pulong sang Dios nga sang pagkabati sang mga tawo, sa gilayon nagaabot si Satanas kag nagaagaw sang pulong nga ginsab-og sa ila tagipusoon.

Amo man ang ginsab-og sa batuhon nga duta. Kasubong ini sang pulong sang Dios nga sang pagkabati sang mga tawo, sa gilayon ginabaton nila sing malipayon.

Pero wala ini nagatudok sa ila tagipusoon, kag wala nagapabilin sing madugay. Gani wala na sila nagapadayon kon mag-abot ang mga kalalat-an ukon mga paghingabot tungod sang pulong sang Dios.

Kag ang mga nagatupa sa mga talungon amo ang pulong sang Dios nga nabatian sang mga tawo.

Pero ang palaligban sang pangabuhi, ang paghigugma sa manggad, kag ang iban pa gid nga mga handom nagaginutok sa ila mga hunahona kag nagalumos sang pulong sang Dios, kag wala ini nagapamunga.

Pero ang nagtupa sa maayo nga duta amo ang pulong sang Dios nga sang pagkabati sang mga tawo ginbaton nila ini, kag nagapamunga: ang iban 30 ka pilo, ang iban 60 ka pilo, kag ang iban 100 ka pilo."

Prayers:

"Lord Jesus, faith in your word is the way to wisdom, and to ponder your divine plan is to grow in the truth. Open my eyes to your deeds, and my ears to the sound of your call, that I may understand your will for my life and live according to it".

***

Reflection of the Daily Gospel:

What does the parable about seeds and roots say to us about the kingdom of God? Any farmer will attest to the importance of good soil for supplying nutrients for growth. And how does a plant get the necessary food and water it needs except by its roots? The scriptures frequently use the image of fruit-bearing plants or trees to convey the principle of spiritual life and death. Blessed is the man who trusts in the Lord, whose trust is the Lord. He is like a tree planted by water, that sends out its roots by the stream, and does not fear when heat comes, for its leaves remain green, and is not anxious in the year of drought, for it does not cease to bear fruit (Jeremiah 17:7-8; see also Psalm 1:3)

Jesus' parable of the sower is aimed at the hearers of his word. There are different ways of accepting God's word and they produce different kinds of fruit accordingly. There is the prejudiced hearer who has a shut mind. Such a person is unteachable and blind to what he or she doesn't want to hear. Then there is the shallow hearer. He or she fails to think things out or think them through; they lack depth. They may initially respond with an emotional reaction; but when it wears off their mind wanders to something else. Another type of hearer is the person who has many interests or cares, but who lacks the ability to hear or comprehend what is truly important. Such a person is too busy to pray or too preoccupied to study and meditate on God's word. Then there is the one whose mind is open. Such a person is at all times willing to listen and to learn. He or she is never too proud or too busy to learn. They listen in order to understand. God gives grace to those who hunger for his word that they may understand his will and have the strength to live according to it. Do you hunger for God's word?