"Mapauli na lang ako didto kay tatay"

Ebanghelyo subong nga Adlaw (Lucas 15:1-3, 11-32)

Madamo nga mga manugsukot sang buhis kag iban pa nga mga tawo nga ginakabig nga makasasala ang nagpalapit kay Jesus sa pagpamati sang iya mga pagpanudlo. 

Nagkumod ang mga Pariseo kag ang mga manunudlo sang Kasuguan. Siling nila, "Ini nga tawo nagabaton sang mga makasasala, kag nagaupod sa ila sa pagkaon!" 

Gani ginsugiran sila ni Jesus sang mga paanggid. Siling niya, 

May isa pa gid ka paanggid nga ginsugid si Jesus. Nagsiling siya, "May isa ka tawo nga may duha ka anak nga lalaki. 

Nagsiling ang manghod sa iya amay, 'Tay, ihatag na sa akon ang akon parte nga palanublion.' Gani ginpartida niya ang iya mga pagkabutang sa ila nga duha. 

Pagligad sang pila ka adlaw, ginpamaligya sang manghod ang iya parte kag naglakat sa malayo nga lugar. Kag didto nagpagusto siya gasto sang iya kuwarta sa wala gid sing kapuslanan. 

Sang naubos na niya gasto ang iya kuwarta, nag-abot ang tiggulutom sa sadto nga lugar. Binudlayan gid siya. 

Gani nag-obra na lang siya sa uma sang tawo nga taga-didto bilang manugbahog sang baboy. 

Kon kaisa gusto niya nga magkaon sang kalan-on sang baboy agod mauli-ulian ang iya kagutom, kay wala gid sing may nagahatag sang pagkaon sa iya. 

Sang ulihi nakatalupangod siya sa iya kahimtangan. Nadumduman niya nga didto sa ila pagusto sa pagkaon ang mga suluguon sang iya amay, pero siya iya daw mapatay na sa kagutom. 

Gani nagsiling siya, 'Maayo pa mapauli na lang ako didto kay tatay kag magsiling sa iya, "Tay nakasala ako sa Dios kag sa imo. 

Karon indi na ako takos nga tawgon nga imo anak, kabiga na lang ako nga isa sang imo mga suluguon." ' 

Gani nagpauli siya. Sang malayo pa siya, nakita siya sang iya amay. Naluoy gid ang amay sa iya anak, gani nagdalagan siya pakadto sa iya anak kag ginhakos niya siya kag ginhalukan. 

Dayon naghambal ang iya anak sa iya, 'Tay, nakasala ako sa Dios kag sa imo. Indi na ako takos nga tawgon nga imo anak. Kabiga na lang ako nga isa sang imo mga suluguon.' 

Gintawag sang amay ang iya mga suluguon kag nagsiling, 'Dali, kuha kamo sang pinakamatahom nga bayo kag ipabayo sa iya. Suksuki man ninyo siya sang singsing kag sapatos. 

Dayon kuhaa ninyo ang ginpatambok nga toriti nga baka kag ihawa. Magapunsyon kita. 

Tungod kay abi ko nga patay na ining akon anak, pero karon nabuhi. Nadula siya pero karon nakita.' Gani nagsugod sila sa pagkinasadya. 

"Natabo ini sang sa uma pa ang magulang niya nga bata. Sang nagpauli na siya, kag malapit na sa balay, nabatian niya ang sunata kag may nagasinaot. 

Gani gintawag niya ang isa sang mga suluguon kag nagpamangkot, 'May ano diri sa balay?' 

Ginsugiran siya sang suluguon, 'Ang imo manghod nagpauli na kag ginpaihaw ni tatay mo ang ginpatambok nga toriti, kay nagbalik siya nga maayo ang iya lawas kag wala man maano.' 

Pagkabati niya sadto naakig siya kag indi siya magsulod sa balay. Gani nagguwa ang iya amay kag gin-uluuluhan siya. 

Pero nagsabat siya sa iya amay, 'Dumduma bala kon pila na ka tuig ang akon pag-alagad sa imo. Wala gid ako magsupak sa imo. Pero bisan kanding lang wala mo gid ako paghatagi agod magkalipay ako upod sa akon mga amigo. 

Karon, pag-abot sang imo anak nga nagpatuyang sang imo pagkabutang upod sa malain nga mga babayi, ginpaihawan pa nimo siya sang ginpatambok nga toriti.' 

Pero nagsabat ang iya amay, 'Ikaw permi diri sa akon, kag ang tanan nga akon imo man. 

Dapat kita magkalipay, kay ang imo manghod nga ginkabig naton nga napatay na, karon nabuhi. Nadula siya pero karon nakita na.' " 

Prayer:

"Lord Jesus, may I never doubt your love nor take for granted the mercy you have shown to me. Fill me with your transforming love that I may be merciful as you are merciful."  

***

Reflections of the Daily Gospel:

How can you love someone who turns their back on you and still forgive them from the heart? The prophets remind us that God does not abandon us, even if we turn our backs on him (Micah 7:18). He calls us back to himself – over and over and over again. Jesus' story of the father and his two sons (sometimes called the parable of the prodigal son) is the longest parable in the gospels. What is the main point or focus of the story? Is it the contrast between an obedient and a disobedient son or is it between the warm reception given to a spendthrift son by his father and the cold reception given by the eldest son? Jesus contrasts the father's merciful love with the eldest son's somewhat harsh reaction to his errant brother and to the lavish party his joyful father throws for his repentant son. While the errant son had wasted his father's money, his father, nonetheless, maintained unbroken love for his son. The son, while he was away, learned a lot about himself. And he realized that his father had given him love which he had not returned. He had yet to learn about the depth of his father's love for him. His deep humiliation at finding himself obliged to feed on the husks of pigs and his reflection on all he had lost, led to his repentance and decision to declare himself guilty before his father. While he hoped for reconciliation with his father, he could not have imagined a full restoration of relationship. The father did not need to speak words of forgiveness to his son; his actions spoke more loudly and clearly! The beautiful robe, the ring, and the festive banquet symbolize the new life – pure, worthy, and joyful – of anyone who returns to God. 

The prodigal could not return to the garden of innocence, but he was welcomed and reinstated as a son. The errant son's dramatic change from grief and guilt to forgiveness and restoration express in picture-language the resurrection from the dead, a rebirth to new life from spiritual death. The parable also contrasts mercy and its opposite – unforgiveness. The father who had been wronged, was forgiving. But the eldest son, who had not been wronged, was unforgiving. His unforgiveness turns into contempt and pride. And his resentment leads to his isolation and estrangement from the community of forgiven sinners. In this parable Jesus gives a vivid picture of God and what God is like. God is truly kinder than us. He does not lose hope or give up when we stray. He rejoices in finding the lost and in welcoming them home. Do you know the joy of repentance and the restoration of relationship as a son or daughther of your heavenly Father?