Liturhiya sang Pulong
(Martes, Disyembre 25,
2018)
 |
Ang Pagkatawo sang Ginoo
Misa sa Adlaw
|
1. Ang Pagbasa gikan sa Libro
ni:
Isaias nga Propeta 52:7-10
Daw ano katahom nga
tan-awon ang mensahero nga nagapakari nga nagalakbay sa mga kabukiran, nagadala
sang maayong balita, ang balita sang paghidait! Ginapahibalo niya ang pagdaog,
kag nagasiling sa Sion, “Ang imo Dios hari!” Ang mga nagabantay sang siudad
nagahinugyaw, nagahinugyaw sing tingob sa kalipay! Makita nila sang ila
kaugalingon nga mga mata ang pagbalik sang Ginoo sa Sion! Magsinggit kamo sa
kalipay, mga naguba nga duog sang Jerusalem! Ang Ginoo naglipay sang iya mga
tawo; ginluwas niya ang iya siyudad. Ang Ginoo naggamit sang iya balaan nga
gahom; ginluwas niya ang iya mga tawo, kag ang bug-os nga kalibutan nakakita
sini.
Salmo sa Pagsabat:
Mga Salmo 98:1,2, 3-4,5-6
(S) Ang tanan nga
katawohan bisan diin nakakita sang pagdaog sang aton Dios.
Magkanta sing bag-o nga ambahanon
sa Ginoo kay nakahimo sia sang makatilingala nga mga butang! Paagi sa iya
kaugalingon nga gahom kag balaan nga kusog, nagdaog sia. (S)
Ginbantala sang Ginoo
ang iya pagdaog, ginpakilala niya sa mga pungsod ang iya gahom sa pagluwas. (S)
Ang tanan nga katawohan
bisan diin nakakita sang pagdaog sang aton Dios! Magkanta kamo sa kalipay sa
Ginoo, O bug-os nga duta; Dayawa sia sa mga ambahanon kag mga paghinugyaw! (S)
Magkanta kamo sing mga
pagdayaw sa Ginoo nga ginaupdan sang mga arpa, magtukar kamo sang sonata sa mga
arpa; upod sa mga trumpeta kag mga korneta, maghinugyaw kamo sa atubangan sang
Ginoo, ang hari! (S)
2. Ang Pagbasa gikan sa
Sulat sa mga:
Hebreo 1:1-6
Sang una nga panahon ang Dios naghambal sa aton mga katigulangan paagi sa mga propeta sa madamo nga mga beses kag sa sarisari nga mga paagi. Pero sa sining ulihi nga mga inadlaw naghambal sia sa aton paagi sa iya Anak. Paagi sa iya gintuga sang Dios ang bug-os nga kalibutan, kag sia man ang ginpili sang Dios nga manginmanunobli sang tanan nga mga butang sa katapusan. Sia nagasilak sa kasanag sang himaya sang Dios, kag sia ang matuod nga laragway sang kinaugali sang Dios. Ginapadayon niya ang tanan nga mga butang sa sining kalibutan paagi sa iya gamhanan nga pulong. Sang matinluan niya ang mga tawo sang ila mga sala, naglingkod sia sa tuo sang Dios nga Labing Gamhanan didto sa langit. Ang Anak nanginlabaw pa sa mga anghel, subong nga ang ngalan nga ginhatag sang Dios sa iya labaw sa ila mga ngalan. Kay ang Dios wala gid magsiling sa bisan isa sang iya mga anghel: “Ikaw ang akon anak Karon nga adlaw Ako nangin-imo Amay.” Kag wala man sing anghel nga ginsingganan sang Dios: “Ako mangin-iya Amay, Kag sia mangin-akon Anak.” Sang buot na ipadala sang Dios ang iya panganay nga Anak sa kalibutan, nagsiling man sia: “Ang tanan nga mga anghel sang Dios Dapat magsimba sa iya."
Aleluya:
Nagsubang sa aton ang
isa ka santos nga adlaw; kari kamo, mga kapungsoran, simbaha ninyo ang Ginoo
tungod kay karon nga adlaw nagpanaog sa duta ang daku nga kapawa.
Ang Pagbasa sang Santos
nga Ebanghelyo suno kay:
San Juan 1:1-18
Sa wala pa matuga ang kalibutan, yara na ang Pulong. Ang Pulong kaupod sa Dios, kag ang Pulong Dios. Halin gid sa ginsugoran ang Pulong kaupod sa Dios. Paagi sa Pulong gintuga sang Dios ang tanan, kag wala sing may natuga kon indi paagi sa iya. Ang Pulong amo ang ginhalinan sang kabuhi, kag ini nga kabuhi nagdala sing kapawa sa mga tawo. Ang kapawa nagasiga sa kadudolman, kag ang kadudolman wala makadaog sang kapawa. Ang Dios nagpadala sang iya manugbalita, ang tawo nga ginahingalanan kay Juan, nga nagkari sa pagsugid sa mga tawo nahanungod sang kapawa. Ginsugiran niya sila agod ang tanan magpamati sang mensahi, kag magtuo. Sia mismo indi amo ang kapawa, kundi nagkari sia sa pagsugid nahanungod sang kapawa. Ang Pulong amo ang matuod nga kapawa nga nagakari sa kalibutan kag nagaiwag sa tanan nga mga tawo. Ang Pulong yara na nga daan sa kalibutan. Ang kalibutan gintuga sang Dios paagi sa iya, pero ang kalibutan wala magkilala sa iya. Nagkari sia sa iya kaugalingon nga banwa, pero ang iya mga kasimanwa wala magbaton sa iya. Pero may yara gid man nga nagbaton kag nagtuo sa iya. Gani ini sila ginhatagan sing kinamatarong nga mangin-anak sang Dios. Nangin-anak sila sang Dios indi sa tawuhanon nga paagi sa bagay nga natawo sila nga may tawuhanon nga amay, kundi ang Dios mismo amo ang ila Amay. Ang Pulong nangintawo kag nagpuyo sa tunga naton. Nakita naton ang iya himaya nga puno sang grasya kag kamatuoran; ini amo ang himaya nga nabaton niya subong bugtong nga Anak sang Amay. Nagpanaksi si Juan nahanungod sa iya, kag nagsinggit, “Amo ini sia ang akon ginsiling sa inyo nga magakari nga ulihi lang sa akon, pero labaw pa sia sa akon, kay sa wala pa ako matawo, yara na sia!” Gikan sa kabuganaan sang iya manggad ginhatagan niya kita tanan sang nagadinasundason nga mga bugay. Ang Kasugoan ginhatag sang Dios paagi kay Moises, pero ang grasya kag kamatuoran nag-abot sa aton paagi kay Jesu-Cristo. Wala sing bisan sin-o nga nakakita sa Dios, kundi ang bugtong nga Anak nga Dios, nga yara sa luyo sang Amay, amo gid lamang ang nakakita sa Dios. Sia amo ang nagpahayag sa iya.
No comments:
Post a Comment