Ang mga pangulo sang mga Judio naghimbon sa pagpatay kay Jesus

Ebanghelyo subong nga Adlaw (Juan 11:45-56)

Ang kalabanan sang mga Judio nga nag-abot sa pagduaw kay Maria, nakakita sang ginhimo ni Jesus, kag nagtuo sila sa iya.

Pero may iban sa ila nga nagbalik sa mga Fariseo kag nagsugid sang ginhimo ni Jesus.

Gani ang mga Fariseo kag ang pangulo nga mga pari nagpakigkita sa konsilyo kag nagsiling, “Ano ang aton himuon, kay gamhanan nga mga buhat ang ginahimo sini nga tawo?

Kon aton lang sia pabay-an, ang tanan magatuo sa iya, kag ang mga manugdumala nga Romanhon magakari kag magalaglag sang aton templo kag sang bug-os naton nga pungsod!”

Ang isa sa ila nga ginahingalanan kay Caifas, ang Pinakamataas nga Pari sadto nga tuig, nagsiling, “Wala gid kamo sing may nahibal-an!

Wala bala kamo makatalupangod nga maayo para sa inyo nga may isa nga kinahanglan mapatay tungod sa mga tawo, sang sa malaglag ang bug-os nga pungsod?”

(Wala niya ini ginsiling nga iyaiya lang, kundi subong Pinakamataas nga Pari sina nga tuig, ginatagna niya nga si Jesus dapat mapatay para sa mga Judio.

Indi lamang para sa ila, kundi man sa pagtipon sing tingob sang tanan nga nag-alaplaag nga mga anak sang Dios.) 

Gani sugod sadto nga adlaw, ang mga pangulo sang mga Judio naghimbon sa pagpatay kay Jesus. 

Gani si Jesus wala na magpasayangsayang sa Judea, kundi nagkadto sia sa isa ka banwa nga ginatawag Efraim malapit sa desierto. Didto nagtener sia upod sa iya mga gintuton-an. 

Malapit na ang Piesta sang Pascua, nga piesta sang mga Judio, kag madamo nga mga taga-uma ang nagpa-Jerusalem sa pagtuman sang kinabatasan nga pagpaninlo sa wala pa ang piesta. 

Ginpangita nila si Jesus, kag sang pagtipon nila sa templo nagpinamangkutanay sila, “Ano bala sa banta ninyo? Mamiesta ayhan sia ukon indi?” 

Prayers:

"Lord Jesus, may we your disciples be ever ready to lay down our lives in conformity to your will, to willingly suffer and die for you, that we may also share in your victory and glory."

***

Reflection of the Daily Gospel:

Do you allow fear or opposition to hold you back from doing God’s will? Jesus set his face like flint toward Jerusalem, knowing full well what awaited him there (Luke 9:51; Isaiah 50:7). It was Jewish belief that when the high priest asked for God's counsel for the nation, God spoke through him. What dramatic irony that Caiaphas prophesied that Jesus must die for the nation. The prophet Ezekiel announced that God would establish one people, one land, one prince, and one sanctuary forever. Luke adds to Caiphas’s prophecy that Jesus would gather into one the children of God who are scattered abroad. Jesus came to lay down his life for the many, but not in a foolish reckless manner so as to throw it away before his work was done. He retired until the time had come when nothing would stop his coming to Jerusalem to fulfill his Father's mission. 

St. Augustine of Hippo (354-430 AD) wrote: "The passion of our Lord and Savior Jesus Christ is the hope of glory and a lesson in patience. ..He loved us so much that, sinless himself, he suffered for us sinners the punishment we deserved for our sins. How then can he fail to give us the reward we deserve for our righteousness, for he is the source of righteousness? How can he, whose promises are true, fail to reward the saints when he bore the punishment of sinners, though without sin himself? Brethren, let us then fearlessly acknowledge, and even openly proclaim, that Christ was crucified for us; let us confess it, not in fear but in joy, not in shame but in glory." The way to glory and victory for us is through the cross of Jesus Christ. Are you ready to take up your cross and follow Christ in his way of victory?