"Bulahan ka tungod kay indi sila makabalos sa imo"

Ebanghelyo subong nga Adlaw (Lucas 14:12-14)

Dayon nagsiling si Jesus sa tawo nga nag-imbitar sa iya, "Kon mag-imbitar ka sang mga tawo nga magpanyaga ukon magpanyapon sa inyo, indi lang pag-imbitara ang imo mga amigo ukon ang imo mga utod ukon ang imo mga paryente ukon ang imo mga kaingod nga manggaranon, kay basi kon imbitaron ka man nila kag mabaton mo na ang imo balos. 

Kon magpapunsyon ka, imbitaron mo man ang mga imol, ang mga pingkaw, ang mga piang, kag ang mga bulag. 

Mangin bulahan ka tungod kay indi sila makabalos sa imo. Ang Dios amo ang magabalos sa imo sa pag-abot sang panahon sang pagkabanhaw sang mga matarong." 

Prayers:

"Lord Jesus, fill me with gratitude for your unboundless love and mercy towards me. And purify my love for others that I may seek their good rather than my own benefit or gain. Free me to love others as you love."  

***

Reflection of the Daily Gospel:

Who do you honor at your table? The Lord is always ready to receive us at his table. As far as we can tell from the gospel accounts, Jesus never refused a dinner invitation! Why, in this particular instance, does Jesus lecture his host on who he should or shouldn't invite to dinner? Did his host expect some favor or reward from Jesus? Did he want to impress his neighbors with the honor of hosting the "miracle worker" from Galilee?

Jesus probes our hearts as well. Do you only show favor and generosity to those who will repay you in kind? What about those who do not have the means to repay you – the poor, the sick, and the disadvantaged? Generosity demands a measure of self-sacrifice. It doesn't impoverish, but rather enriches the soul of the giver. True generosity springs from a heart full of mercy and compassion. God loved us first, and our love is a response of gratitude to his great mercy and kindness towards us. We cannot outgive God in his generosity towards us. Do you give freely as Jesus gives without expectation for personal gain or reward? 

"Ang nagapakataas sang iya kaugalingon paubuson sang Dios, pero ang nagapaubos sang iya kaugalingon pataason sang Dios"

Ebanghelyo subong nga Adlaw (Mateo 23:1-12)

Dayon naghambal si Jesus sa mga tawo kag sa iya mga sumulunod. 

Siling niya, "Ang mga manunudlo sang Kasuguan kag mga Pariseo amo ang ginsaligan nga magsaysay sang Kasuguan ni Moises. 

Gani tumana ninyo ang ila ginatudlo sa inyo, pero indi kamo magsunod sang ila ginahimo tungod kay lain ang ila ginahimo sang sa ila ginahambal. 

Nagahimo sila sang mga mabudlay nga mga pagsulundan para sa mga tawo, pero wala sila nagabulig bisan diutay lang agod matuman ang ila ginsugo. 

Ang tanan nga ginahimo nila pakita-kita lang sa mga tawo. Ginapalapad nila ang mga kahon-kahon nga bulutangan sang mga ginpili nga mga pulong halin sa Kasulatan nga ila ginabugkos sa ila agtang kag sa ila butkon. Kag ginapalaba pa nila ang mga gaway-gaway sa punta sang ila mga bayo agod silingon nga sila mga diosnon. 

Sa mga punsyon kag sa mga simbahan, gusto gid nila nga magpungko sa mga pulungkuan nga para sa mga dungganon. 

Sa mga lugar nga ginatipunan sang mga tawo, gusto nila nga tahuron sila kag tawgon nga mga 'Manunudlo.' 

Pero kamo inyo, indi dapat magpatawag nga 'Manunudlo,' kay mag-ulutod kamo kag isa lang ang inyo manunudlo. 

Indi man kamo magtawag 'Amay' sa bisan kay sin-o diri sa duta, kay isa lang gid ang inyo Amay, ang Amay nga yara sa langit. 

Kag indi kamo magpatawag, 'Agalon,' kay isa lang ang inyo agalon kag siya amo ang Cristo. 

Kon sin-o sa inyo ang nagaalagad sa iya kaupod amo ang labaw sa tanan. 

Ang nagapakataas sang iya kaugalingon paubuson sang Dios. Pero ang nagapaubos sang iya kaugalingon pataason sang Dios." 

Prayers:

"Lord Jesus, teach me your way of humility and servanthood that I may walk in love as you have loved me. Fill me with the joy of servanthood that I may know the true freedom of selfless love and generous service for my neighbor." 

***

Reflection of the Daily Gospel:

Does your practice match your talk? Jesus scolds the scribes and Pharisees, the religious leaders of the Jews, for their showy practices. In a way they wanted to be good models of observant Jews. See how well we observe all the ritual rules and regulations of our religion! In their misguided zeal for religion they sought respect and honor for themselves rather than for God and for his word. They wanted the people to treat them as great teachers and rulers. They, unfortunately, made the practice of their faith a burden rather than a joy for the people they were supposed to serve. 

Was Jesus against calling anyone rabbi or father? Or was he just directing this sharp rebuke to the scribes and Pharisees? Jesus seemed to be warning both his disciples and the religious leaders about the temptation to seek titles and honors to increase one's personal reputation and admiration by others. The scriptures give ample warning about the danger of self-seeking pride: "Pride goes before destruction, and a haughty spirit before a fall." (Proverbes 16:18) "God opposes the proud, but gives grace to the humble." (James 4:6; Proverbs 3:24)

Jerome, an early church father (347-420 AD) and bible scholar who translated the bible from the original Hebrew and Greek into the common Latin tongue, comments on this passage: 

 "No one should be called teacher or father except God the Father and our Lord Jesus Christ. He alone is the Father, because all things are from him. He alone is the teacher, because through him are made all things and through him all things are reconciled to God. But one might ask, 'Is it against this precept when the apostle calls himself the teacher of the Gentiles? Or when, as in colloquial speech widely found in the monasteries of Egypt and Palestine, they call each other Father?' Remember this distinction. It is one thing to be a father or a teacher by nature, another to be so by generosity. For when we call a man father and reserve the honor of his age, we may thereby be failing to honor the Author of our own lives. One is rightly called a teacher only from his association with the true Teacher. I repeat: The fact that we have one God and one Son of God through nature does not prevent others from being understood as sons of God by adoption. Similarly this does not make the terms father and teacher useless or prevent others from being called father." [Jerome's Commentary on Matthew] 

 Respect for God and his ways inclines us to Godly humility and simplicity of heart. The word disciple means one who listens in order to learn. Jesus shows us the way to the Father – the way of peace, joy, righteousness, holiness, and true happiness. He showed us the way by lowering himself as a servant for our sake. He humbled himself, even to death on a cross, that we might be raised up and exalted at the Father's right hand in heaven (Philippians 2:1-11). What is true Christ-like humility? Humility is true self-knowledge – regarding oneself as God sees each of us. The humble do not rely on themselves, but trust in God and in the power of his love and saving grace. True humility is a servant-like quality which enables us to place our life at the service of God and the service of our neighbor. Do you know the joy of Christ-like humility and simplicity of heart?

MATEO - Kapitulo 4

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28

Ang Pagsulay kay Jesus

(Mar. 1:12-13; Luc. 4:1-13)

1 Dayon si Jesus gindala sang Espiritu sa desierto agod sulayon sang Yawa.
2 Sa tapos ang 40 ka adlaw kag 40 ka gab-i nga pagpuasa, si Jesus gingutom.
3 Ang Yawa nagpalapit sa iya kag nagsiling, "Kon ikaw ang Anak sang Dios, sugoa ining mga bato nga mangintinapay."

"Sugoa ining mga bato nga mangintinapay.” (4:3)

4 Si Jesus nagsabat, "Ang kasulatan nagasiling, 'Indi lamang sa tinapay mabuhi ang tawo, kundi sa tagsa ka pulong nga ginahambal sang Dios.' "
5 Dason gindala sang Yawa si Jesus sa Balaan nga Siyudad kag ginpatindog sa pinakamataas nga bahin sang templo,
6 kag nagsiling ang Yawa sa iya, "Kon ikaw ang Anak sang Dios lukso ka paidalom, kay ang kasulatan nagasiling,
     'Ang Dios magasugo sa iya mga anghel
     Sa pagbantay sa imo;
     Bayawon ka nila sa ila mga kamot
     Agod nga indi makasandad
     Ang imo mga tiil sa mga bato.' "
7 Si Jesus nagsabat, "Pero ang kasulatan nagasiling man, 'Indi mo pagsulayon ang Ginoo nga imo Dios.' "
8 Dason gindala pa gid sang Yawa si Jesus sa isa ka mataas nga bukid, kag ginpakita sa iya ang tanan nga mga ginharian sang kalibutan kag ang ila kadayawan.
9 Ang Yawa nagsiling, "Ini tanan ihatag ko sa imo kon magluhod ka kag magsimba sa akon."
10 Si Jesus nagsabat, "Palayo ka, Satanas! Ang kasulatan nagasiling, 'Magsimba ka sa Ginoo nga imo Dios, kag sia lamang ang imo alagaron!' "
11 Dayon ang Yawa nagbiya kay Jesus, kag ang mga anghel nag-abot kag nag-alagad sa iya.

Ginsugoran ni Jesus ang Iya Bulohaton sa Galilea
(Mar. 1:14-15; Luc. 4:14-15)

12 Sang mabatian ni Jesus nga ginbilanggo si Juan, nagpa-Galilea sia.
13 Si Jesus naghalin sa Nazaret kag nagkadto sa pagpuyo sa Capernaum ang banwa sa higad sang Linaw sang Galilea nga sakop sang Zabulon kag Neftali.
14 Nahanabo ini agod matuman ang ginsiling ni Isaias nga propeta:
15      "O duta sang Zabulon,
          O duta sang Neftali,
          Sa higad sang baybayon,
          Sa tabok sang Jordan,
          Galilea sang mga Gentil.
16      Ang mga tawo nga yara sa kadudolman
          Makakita sang daku nga kapawa!
          Sa mga nagapuyo
          Sa madulom nga duta sang kamatayon
          Ang kapawa magasilak!"
17 Sugod sadto nga panahon si Jesus nagbantala sang iya mensahi, "Magbiya kamo sang inyo mga sala kay ang Ginharian sang langit malapit na!"

Gintawag ni Jesus ang Apat ka Mangingisda
(Mar. 1:16-20; Luc. 5:1-11)

18 Sang nagalakat si Jesus sa higad sang Linaw sang Galilea, may nakita sia nga duwa ka mag-utod nga mangingisda. Ini sila amo sanday Simon nga ginatawag Pedro kag si Andres nga iya utod, nga nagaladlad sang ila sahid sa pagpangisda.
19 Si Jesus nagsiling sa ila, "Upod kamo sa akon kay tudloan ko kamo sa pagpanahid sang mga tawo sa Dios."
20 Sa gilayon ginbayaan nila ang ila sahid kag nag-upod sa iya.
21 Naglakat pa gid si Jesus sa unhan kag nakita naman niya ang duha ka mag-utod nga si Santiago kag si Juan, mga anak ni Zebedeo. Didto sila sa ila sakayan kaupod sang ila amay nga si Zebedeo nga nagapamuna sang ila sahid. Gintawag sila ni Jesus,
22 kag sa gilayon ginbayaan nila ang ila sakayan kag ang ila amay kag nag-upod sila kay Jesus.

Si Jesus Nagpanudlo, Nagwali kag Nagpang-ayo
(Luc. 6:17-19)

23 Si Jesus naglibot sa bug-os nga Galilea; nagpanudlo sa mga sinagoga, nagwali sang Maayong Balita sang Ginharian, kag nagpang-ayo sang tanan nga sahi sang mga masakit kag balatian sang mga tawo.
24 Ang balita nahanungod kay Jesus naglapnag sa bug-os nga duta sang Siria, sa bagay nga gindala nila sa iya ang tanan nga mga masakiton, kag ang mga nagaantos sang ila mga balatian: ang mga ginagamhan sang mga yawa, ang mga kuyapon kag ang mga paralitiko. Gin-ayo sila tanan ni Jesus.
25 Madamo nga mga tawo ang nag-upod kay Jesus halin sa Galilea, sa Decapolis, sa Jerusalem, sa Judea kag sa duta sa tabok sang Jordan.

MATEO - Kapitulo 3 <<< >>> MATEO - Kapitulo 5

"Kung pilion mo ang pulungkuan nga para sa ordinaryo nga mga tawo...mapadunggan ka pa sa atubangan sang tanan"

Ebanghelyo subong nga Adlaw (Lucas 14:1,7-11)

Isa sadto ka Adlaw nga Inugpahuway, gin-imbitar si Jesus sang isa ka manugdumala sang mga Pariseo nga magkaon sa iya balay. Pag-abot ni Jesus didto, ginbantayan siya sang mga tawo nga nagakontra sa iya kon bala lapason niya ang Kasuguan. 

Napanilagan ni Jesus nga ang mga tawo nga ginpang-imbitar nagapili sang mga pulungkuan nga para sa dungganon nga mga tawo. Gani ginlaygayan niya sila, 

"Kon imbitaron ka sa punsyon sang kasal, indi mo pagpilion ang pulungkuan nga para sa dungganon nga mga tawo. Kay basi may gin-imbitar nga mas dungganon pa gid sang sa imo. 

Kag ang nag-imbitar sa inyo nga duha magapalapit sa imo kag magsiling, 'Abi halin ka anay dira, kay napreparar na ini nga pulungkuan sa sini nga tawo.' Ti mahuy-an ka kag mapungko ka na lang sa pulungkuan nga para sa ordinaryo nga mga tawo. 

Pero kon imbitaron ka, pilion mo ang pulungkuan nga para sa ordinaryo nga mga tawo, agod sa pag-abot sang nag-imbitar sa imo palapitan ka niya kag papungkuon sa pulungkuan nga para sa dungganon nga mga tawo. Kundi mapadunggan ka pa sa atubangan sang tanan nga ginpang-imbitar. 

Kay ang bisan sin-o nga nagapataas sang iya kaugalingon paubuson, kag ang nagapaubos sang iya kaugalingon pataason." 

Prayers:

"Lord Jesus, you became a servant for my sake to set me free from the tyranny of sin, selfishness, and conceit. Help me to be humble as you are humble and to love freely and graciously all whom you call me to serve." 

***

Reflection of the Daily Gospel:

Who wants to be last? Isn't it only natural to desire respect and esteem from others? Jesus' parable of the guests invited to the marriage feast probes our motives for seeking honor and position. Self-promotion is most often achieved at the expense of others! Jesus' parable reinforces the teaching of Proverbs: Do not put yourself forward in the king's presence or stand in the place of the great; for it is better to be told, "Come up here," than to be put lower in the presence of the prince (Proverbs 25:6-7). 

What is true humility and why should we make it a characteristic mark of our life and action? True humility is not feeling bad about yourself, or having a low opinion of yourself, or thinking of yourself as inferior to others. True humility frees us from preoccupation with ourselves, whereas a low self-opinion tends to focus our attention on ourselves. Humility is truth in self-understanding and truth in action. Viewing ourselves truthfully, with sober judgment, means seeing ourselves the way God sees us (Psalm 139:1-4). A humble person makes a realistic assessment of himself or herself without illusion or pretense to be something he or she is not. The humble regard themselves neither smaller nor larger than they truly are. True humility frees us to be our true selves and to avoid despair and pride. A humble person does not have to wear a mask or put on a facade in order to look good to others, especially to those who are not really familiar with that person. The humble are not swayed by accidentals, such as fame, reputation, success, or failure. 

Humility is the queen or foundation of all the other virtues because it enables us to view and judge ourselves correctly, the way God sees us. Humility leads to true self-knowledge, honesty, realism, strength, and dedication to give ourselves to something greater than ourselves. Humility frees us to love and serve others selflessly, for their sake, rather than our own. Paul the Apostles, gives us the greatest example and model of humility in the person of Jesus Christ, who emptied himself, taking the form of a servant, ...who humbled himself and became obedient unto death, even death on a cross (Philippians 2:7-8). The Lord Jesus gives grace to those who seek him humbly. Do you want to be a servant as Jesus served?

"Dugay na ang akon handom nga tipunon ko kamo kag atipanon"

Ebanghelyo subong nga Adlaw (Lucas 13:31-35)

Sa sadto nga tion may mga Pariseo nga nagpalapit kay Jesus kag nagsiling, "Kinahanglan maghalin ka na diri kay gusto ni Herodes nga patyon ka." 

Pero ginsabat sila ni Jesus, "Lakat, sugiri ninyo inang madaya nga Herodes nga nagatabog ako sang malaot nga mga espiritu kag nagapang-ayo sang mga masakiton karon hasta buas, kag sa ikatlo nga adlaw matapos ko na ang akon obra. 

Kinahanglan gid nga padayunon ko ang akon paglakat karon, sa buas, kag sa madason nga adlaw, kay indi nagakabagay nga ang propeta patyon sa iban nga lugar luwas sa Jerusalem. 

"Kamo nga mga taga-Jerusalem, ngaa ginabato ninyo kag ginapamatay ang mga propeta sang Dios nga ginpadala sa inyo? Dugay na ang akon handom nga tipunon ko kamo kag atipanon pareho sang munga nga nagatipon sang iya mga piso sa idalom sang iya mga pakpak, pero indi kamo gusto sini. 

Karon, bahala kamo sa inyo kaugalingon. Indi na gid ninyo ako makita hasta sa pag-abot sang adlaw nga magasiling kamo, 'Ginapakamaayo sang Ginoo ang iya pinadala.' " 

Prayers:

"Lord Jesus, I place all my trust and hope in you. Come make your home with me and take possession of my heart and will that I may wholly desire what is pleasing to you. Fill my heart with love and mercy for others that I may boldly witness to the truth and joy of the gospel through word and example, both to those who accept it and to those who oppose it." 

*** 

Reflection of the Daily Gospel:

When your security is threatened and danger strikes do you flee or stand your ground? When King Herod, the ruler of Galilee, heard that thousands of people were coming to Jesus, he decided it was time to eliminate this threat to his influence and power. That is why some of the Pharisees warned Jesus to flee from the wrath of Herod. Jesus, in turn, warned them that they were in greater spiritual danger of losing both soul and body if they refused to listen to God and to his messengers the prophets. Like John the Baptist and all the prophets who preceded him, Jesus posed a threat to the ruling authorities of his day.

Jesus went so far as to call Herod a fox. What did he mean by such an expression? The fox was regarded as the slyest of all animals and one of the most destructive as well. Any farmer will tell you how difficult it is to get rid of foxes who under the cover of night steal and destroy. The fox became a symbol of what was worthless, insignificant, and destructive. It takes great courage to stand up and openly oppose a tyrant. Jesus knew that he would suffer the same fate as the prophets who came before him. He not only willingly exposed himself to such danger, but he prayed for his persecutors and for those who rejected the prophets who spoke in God's name. Do you pray for your enemies and for those who oppose the gospel today? 

Jesus contrasts his desire for Jerusalem – the holy city and temple of God – with Jerusalem's lack of desire for him as their long-expected Messiah. Jesus compares his longing for Jerusalem with a mother hen gathering her chicks under her protective wings. Psalm 91 speaks of God's protection in such terms: He will cover you with his pinions, and under his wings you will find refuge (Psalm 91:4). Jesus willingly set his face toward Jerusalem, knowing that he would meet certain betrayal, rejection, and death on a cross. His death on the cross, however, brought about victory and salvation, not only for the inhabitants of Jerusalem, but for all – both Jew and Gentile – who would accept Jesus as their Lord and Savior. Jesus' prophecy is a two-edged sword, pointing to his victory over sin and death and foretelling the destruction of Jerusalem and the dire consequences for all who would reject him and his saving message. While the destruction of Jerusalem's temple was determined – it was razed by the Romans in 70 A.D. – there remained for its inhabitants a narrow open door leading to deliverance. Jesus says: I am the door; whoever enters by me will be saved (John 10:9). The Lord Jesus opens the way for each of us to have direct access to God who adopts us as his children and who makes his home with us. Do you make room for the Lord in your life? The Lord is knocking at the door of your heart (Revelations 3:20) and he wishes to enter into a close personal relationship with you. Receive him who is the giver of expectant faith, unwavering hope, and undying love. And long for the true home which God has prepared for you in his heavenly city, Jerusalem (Revelations 21:2-4).

"Ano ko ipaanggid ang paghari sang Dios"

Ebanghelyo subong nga Adlaw (Lucas 13:18-21)

Nagpadayon pa gid si Jesus sa paghambal, "Sa ano ko bala ipaanggid ang paghari sang Dios?

Ang paghari sang Dios pareho sa binhi sang mustasa nga ginpanggas sang isa ka tawo sa iya hardin. Nagtubo ini kag nagdako nga daw sa kahoy ang iya kataason, kag ginpugaran sang mga pispis ang iya mga sanga." 

Pagkatapos sadto naghambal liwat si Jesus parte sa paghari sang Dios. Siling niya, "Sa ano ko pa gid bala ipaanggid ang paghari sang Dios? 

Pareho ini sa inugpahabok nga ginmiksla sang babayi sa isa ka labador nga harina nga iya masahon, kag naghabok dayon ang bug-os nga linamas." 

Prayers:

"Lord Jesus, fill me with your Holy Spirit and transform me into the Christ-like holiness you desire. Increase my zeal for your kingdom and instill in me a holy desire to live for your greater glory."  

***

Reflection of the Daily Gospel:

What can mustard seeds and leaven teach us about the kingdom of God? The tiny mustard seed literally grew to be a tree which attracted numerous birds because they loved the little black mustard seed it produced. God's kingdom works in a similar fashion. It starts from the smallest beginnings in the hearts of men and women who are receptive to God's word. And it works unseen and causes a transformation from within. Leaven is another powerful agent of change. A lump of dough left to itself remains just what it is, a lump of dough. But when the leaven is added to it a transformation takes place which produces rich and wholesome bread when heated – the staple of life for humans. The kingdom of God produces a transformation in those who receive the new life which Jesus Christ offers. When we yield to Jesus Christ, our lives are transformed by the power of the Holy Spirit who dwells in us. Paul the Apostle says, "we have this treasure in earthen vessels, to show that the transcendent power belongs to God and not to us" (2 Corinthians 4:7). Do you believe in the transforming power of the Holy Spirit?

"Tion na karon nga ang Dios magahari sa ila"

Ebanghelyo subong nga Adlaw (Lucas 10:1-9)

Pagkatapos sadto, nagpili ang Ginoo sang 72 pa gid ka mga tawo kag ginpadala niya sila sing tagduha-duha sa mga banwa nga iya pagakadtuan. 

Nagsiling siya sa ila, "Malapad ang alanihon pero diutay gid lang ang manug-ani. Gani magpangamuyo kamo sa Ginoo nga magpadala siya sang mga manug-ani sa iya alanihon. 

Lakat kamo! Pero mag-andam kamo, kay pareho kamo sang mga karnero nga akon ginapadala sa mapintas nga mga sapat. 

Indi kamo magdala sang kahita, bag, ukon sandalyas. Indi man kamo magdulog sa dalan kag magpanamyaw sa inyo masugata. 

Kon magsulod kamo sa isa ka balay, magsiling kamo, 'Kabay nga bendisyunan sang Dios ini nga pamilya.' 

Kag kon bagay sila nga magbaton sa inyo pagbendisyon, bendisyunan sila sang Dios. Pero kon indi, indi man sila pagbendisyunan sang Dios. 

Magdayon kamo sa una nga balay nga nagabaton sa inyo, kag indi kamo magsaylo-saylo sang inyo dalayunan. Batuna ninyo ang ila ginapakaon sa inyo, kay ang nagapangabudlay dapat lang nga suhulan. 

Kag kon diin kamo nga lugar magkadto nga ang mga tawo magabaton sa inyo, kauna ninyo ang bisan ano nga ila ginapakaon sa inyo. 

Ayuha ninyo ang mga nagamasakit kag sugiri ninyo sila nga tion na karon nga ang Dios magahari sa ila. 

Prayers:

“Lord Jesus, may the joy and truth of the gospel transform my life that I may witness it to those around me. Grant that I may spread your truth and your light wherever I go.”  

***

Reflection of the Daily Gospel

What kind of harvest does the Lord want us to reap today? When Jesus commissioned seventy of his disciples to go on mission, he gave them a vision of a great harvest for the kingdom of God. Jesus frequently used the image of a harvest to convey the coming of God’s reign on earth. The harvest is the fruition of labor and growth – beginning with the sowing of seeds, then growth, and finally fruit for the harvest. In like manner, the word of God is sown in the hearts of receptive men and women who hear his word and who accept it with trust and obedience. The harvest Jesus had in mind was not only the people of Israel, but all the peoples (or nations) of the world. John the Evangelist tells us that "God so loved the world that he gave his one and only Son, that whoever believes in him shall not perish but have eternal life" (John 3:16). 

What does Jesus mean when he says his disciples must be "lambs in the midst of wolves"? The prophet Isaiah foretold a time when wolves and lambs will dwell in peace (Isaiah 11:6 and 65:25). This certainly refers to the second coming of Christ when all will be united under the Lordship of Jesus after he has put down his enemies and established the reign of God over the heavens and the earth. In the meantime, the disciples must expect opposition and persecution from those who who would oppose the gospel. Jesus came as our sacrificial lamb to atone for the sin of the world. We, in turn, must be willing to sacrifice our lives in humble service of our Lord and Master. 

What is the significance of Jesus appointing seventy disciples to the ministry of the word? Seventy was a significant number in biblical times. Moses chose seventy elders to help him in the task of leading the people through the wilderness. The Jewish Sanhedrin, the governing council for the nation of Israel, was composed of seventy members. In Jesus’ times seventy was held to be the number of nations throughout the world. Jesus commissioned the seventy to a two-fold task: to speak in his name and to act with his power. Jesus gave them instructions for how they were to carry out their ministry. They must go and serve as people without guile, full of charity and peace, and simplicity. They must give their full attention to the proclamation of God’s kingdom and not be diverted by other lesser things. They must travel light – only take what was essential and leave behind whatever would distract them – in order to concentrate on the task of speaking the word of the God. They must do their work, not for what they can get out of it, but for what they can give freely to others, without expecting reward or payment. “Poverty of spirit” frees us from greed and preoccupation with possessions and makes ample room for God’s provision. The Lord wants his disciples to be dependent on him and not on themselves. 

God gives us his word that we may have abundant life in him. He wills to work through and in each of us for his glory. God shares his word with us and he commissions us to speak it boldly and simply to others. Do you witness the truth and joy of the gospel by word and example to those around you?

"Ginapabug-atan ninyo ang mga tawo sa madamo nga mga pagsulundan"

Ebanghelyo subong nga Adlaw (Lucas 11:42-46)

"Kaluluoy kamo nga mga Pariseo! Ginahatag ninyo ang inyo ikanapulo bisan halin pa sa inyo mga panakot, pero ginapatumbayaan ninyo ang paghimo sang matarong sa inyo isigkatawo kag ang paghigugma sa Dios. Dapat ginhimo ninyo ini nga wala ginapatumbayai ang paghatag sang inyo ikanapulo. 

"Kaluluoy kamo nga mga Pariseo! Kay kon yara kamo sa mga simbahan, gusto gid ninyo magpungko sa mga pulungkuan nga para sa mga dungganon. Kag sa mga lugar nga madamo sang tawo, gusto gid ninyo nga magtahod sila sa inyo. 

Kaluluoy kamo! Pareho kamo sang lulubngan nga wala sang tanda kag ginatapakan lang sang mga tawo nga wala kahibalo nga lulubngan gali yadto." Gani ang buot silingon sini nga bersikulo, ang mga Pariseo pareho sang mga lulubngan nga nagapahigko sa mga tawo. Ginalatnan nila ang mga tawo sang ila ginahimo nga malain. 

Nagsiling ang isa ka manunudlo sang Kasuguan, "Manunudlo, sa imo panghambal ginainsultuhan mo man kami." 

Nagsabat si Jesus, "Kamo nga mga manunudlo sang Kasuguan, kaluluoy man kamo! Kay ginapabug-atan ninyo ang mga tawo sa madamo nga mga pagsulundan nga ginadugang ninyo sa Kasuguan, pero kamo mismo wala gani nagatuman.

Prayers:

"Lord Jesus, inflame my heart with your love that I may always pursue what matters most – love of you my God and love of my neighbor whom you made in your image and likeness. Give me wisdom and courage to always show kindness, mercy, and justice to all whom I meet." 

***

Reflection of the Daily Gospel:

Why does Jesus single out the teachers and lawyers for some rather strong words of rebuke? The word woe can also be translated as alas. It is as much an expression of sorrowful pity as it is of anger. Why did Jesus lament and issue such a stern rebuke? Jesus was angry with the religious leaders because they failed to listen to God's word and they misled the people they were supposed to guide in the ways of God. The scribes devoted their lives to the study of the Law of Moses and regarded themselves as legal experts in it. They divided the ten commandments and precepts into thousands of tiny rules and regulations. They were so exacting in their interpretations and in trying to live them out, that they had little time for anything else. By the time they finished compiling their interpretations it took no less than fifty volumes to contain them! In their misguided zeal, they required unnecessary and burdensome rules which obscured the more important matters of religion, such as love of God and love of neighbor. They were leading people to Pharisaism rather than to God. 

Jesus used the example of tithing to show how far they had missed the mark. God had commanded a tithe of the first fruits of one's labor as an expression of thanksgiving and honor for his providential care for his people (Deuteronomy 14:22; Leviticus 27:30). The scribes, however, went to extreme lengths to tithe on insignificant things (such as tiny plants) with great mathematical accuracy. They were very attentive to minute matters of little importance, but they neglected to care for the needy and the weak. Jesus admonished them because their hearts were not right. They were filled with pride and contempt for others. They put unnecessary burdens on others while neglecting to show charity, especially to the weak and the poor. They meticulously went through the correct motions of conventional religion while forgetting the realities. 

Why does Jesus also compare them with "unmarked graves"? According to Numbers 19:16 contact with a grave made a person ritually unclean for seven days. Jesus turns the table on the Pharisees by declaring that those who come into contact with them and listen to their self-made instruction are likewise defiled by their false doctrine. They infect others with wrong ideas of God and of his intentions. Since the Pharisees are "unmarked", other people do not recognize the decay within and do not realize the danger of spiritual contamination. The Pharisees must have taken Jesus' accusation as a double insult: They are not only spiritually unclean themselves because they reject the word of God, but they also contaminate others with their dangerous "leaven" as well (see Luke 12:1). 

What was the point of Jesus' lesson? The essence of God's commandments is love – love of the supreme good – God himself and love of our neighbor who is made in the image and likeness of God. God is love (1 John 4:8) and everything he does flows from his love for us. God's love is unconditional and is wholly directed towards the good of others. True love both embraces and lifts the burdens of others. Paul the Apostle reminds us that "God's love has been poured into our hearts through the Holy Spirit which has been given us" (Romans 5:5). Do you help your neighbors carry their burdens? God gives each of us sufficient grace for each day to love as he loves and to lift the burdens of others that they, too, may experience the grace and love of Jesus Christ.

JUAN - Kapitulo 3

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21

Si Jesus kag si Nicodemo

1 May isa ka tawo nga ginhingalanan kay Nicodemo, isa ka pangulo sang mga Judio, nga katapo sang partido sang mga Fariseo.

2 Isa sadto ka gab-i, nagkadto sia kay Jesus kag nagsiling sa iya, "Rabbi, nahibaluan namon nga ikaw isa ka manunudlo nga ginpadala sang Dios. Wala sing makahimo sang gamhanan nga mga buhat nga imo ginahimo kon ang Dios wala nagaupod sa iya."

3 Si Jesus nagsabat, "Nagasiling ako sa imo sang matuod: wala sing isa nga makakita sang Ginharian sang Dios kon indi sia matawo liwat."

4 Si Nicodemo nagpamangkot , "Paano bala ang pagkatawo liwat sang tawo kon daku na sia? Makasulod pa bala sia sa tiyan sang iya iloy kag magpakatawo liwat?"

5 Si Jesus nagsabat, "Nagasiling ako sa imo sang matuod: wala sing isa nga makasulod sa Ginharian sang Dios, kon indi sia matawo sa tubig kag sa Espiritu.

6 Ang gin-anak sang tawo, tawo, kag ang gin-anak sa Espiritu, espiritu.

7 Indi ka magkatingala nga ako nagasiling sa imo, 'Dapat kamo tanan matawo liwat.'

8 Ang hangin nagahuyop bisan sa diin ang luyag niya. Mabatian mo ang iya huni, pero indi ka makahibalo kon diin ini nagahalin kag kon diin nagapakadto. Subong man sini ang nagakatabo sa tagsatagsa nga natawo sa Espiritu."

9 Si Nicodemo nagpamangkot, "Paano bala ang pagkahimo sini?"

10 Si Jesus nagsabat, "Bantog ka nga manunudlo sang Israel, kag wala ka makahibalo sini?

11 Nagasiling ako sa imo sang matuod: nagahambal kami sang amon nahibaluan, kag nagasugid sang amon nakit-an, pero wala gid sing isa sa inyo nga nagapati sang amon ginsiling.

12 Wala kamo nagapati sa akon kon magsugid ako sa inyo nahanungod sang mga butang sa sini nga kalibutan. Gani, paano abi ang pagtuo ninyo sa akon, kon sugiran ko kamo nahanungod sang mga butang nga langitnon?

13 Kag wala sing bisan isa nga nakasaka sa langit luas lamang sa Anak sang Tawo nga nagpanaog halin sa langit."

14 Subong nga si Moises nagbayaw sang man-og nga saway sa isa ka tukon didto sa desierto, sa amo man nga bagay pagabayawon ang Anak sang Tawo,

15 agod nga ang tagsatagsa nga magtuo sa iya may kabuhi nga wala sing katapusan.

16 Kay ginhigugma gid sang Dios ang kalibutan sa bagay nga ginhatag niya ang iya bugtong nga Anak, agod nga ang tagsatagsa nga nagatuo sa iya indi na mapatay, kundi may kabuhi nga wala sing katapusan.

17 Kay ang Dios wala magpadala sang iya Anak sa kalibutan sa paghukom sang kalibutan, kundi sa pagluwas sang kalibutan.

18 Ang bisan sin-o nga nagatuo sa Anak indi pagkondenahon, pero ang bisan sin-o nga wala nagatuo nakondenar na, bangod kay wala sia magtuo sa bugtong nga Anak sang Dios.

19 Amo ini ang kabangdanan sang pagkondenar: ang kapawa nagkari sa kalibutan, pero ang mga tawo naghigugma sang kadudolman sa baylo sang kapawa, kay malaut ang ila ginahimo.

20 Kag ang bisan sin-o nga nagahimo sing malaut nagakontra sa kapawa kag indi magpalapit sa kapawa, kay indi sia luyag nga masapwan ang iya malain nga binuhatan.

21 Pero ang bisan sin-o nga nagaginawi suno sa kamatuoran nagapalapit sa kapawa, agod mapahayag sang kapawa ang tanan nga iya ginhimo sa pagtuman sa Dios.

Si Jesus kag si Juan

22 Sa tapos sini, si Jesus kag ang iya mga gintuton-an nagkadto sa probinsya sang Judea. Nagtener sia didto sing pila ka adlaw kaupod nila, kag nagpangbautiso.

23 Si Juan nagpangbautiso man sa Enon malapit sa Salim, kay madamo ang tubig didto. Ang mga tawo nagkadto sa iya, kag ginbautisohan niya sila.

24 (Si Juan wala pa sadto nabilanggo.)

25 Ang iban sang mga gintuton-an ni Juan nagpakigbais sa isa ka Judio nahanungod sang pagsulondan sa pagpaninlo.

26 Gani, nagkadto sila kay Juan kag nagsiling sa iya, "Manunudlo, nadumdoman mo bala yadtong tawo nga upod mo anay didto sa tabok sang Jordan nga ginsugid mo sa amon? Abi mo nagapangbautiso na sia karon, kag halos ang tagsatagsa nagakadto sa iya!"

27 Si Juan nagsabat, "Wala sing bisan sin-o nga makaangkon sang bisan ano nga butang kon indi pag-ihatag ini sang Dios sa iya.

28 Kamo mismo amo ang akon mga saksi nga ako nagsiling, 'Indi ako ang Cristo, kundi ako amo ang ginpadala sa pag-una sa iya.'

29 Ang nagaangkon sang nobya amo ang nobyo; ang abyan sang nobyo nga nagatambong kag nagapamati, nagakalipay sa pagpamati sang tingog sang nobyo. Sa amo man nga paagi, nanginbug-os ang akon kalipay.

30 Dapat sia magmangindaku, pero ako magmangindiutay."

Ang Nagakari gikan sa Langit

31 Ang nagakari halin sa ibabaw labaw sa tanan; ang nagahalin sa kalibutan, iya sang kalibutan kag nagahambal sang mga butang nga kalibutanon. Ang nagakari halin sa langit labaw sa tanan.

32 Nagasugid sia sang iya nakita kag nabatian, pero wala sing may nagapati sang iya mensahi.

33 Ang bisan sin-o nga nagapati sang iya mensahi nagapamatuod paagi sini nga ang Dios matuod.

34 Ang ginpadala sang Dios nagahambal sang mga pulong sang Dios, kay ginahatag sang Dios sa iya ang kabug-osan sang iya Espiritu.

35 Ang Amay nagahigugma sang iya Anak kag nagtugyan sa iya sang tanan.

36 Ang bisan sin-o nga nagatuo sa Anak may kabuhi nga wala sing katapusan, pero ang bisan sin-o nga nagalalis sa Anak indi makaangkon sang kabuhi, kundi ang kaakig sang Dios magapabilin sa iya sa walay katubtoban.

JUAN - Kapitulo 2 <<< >>> JUAN - Kapitulo 4

"Kaluoyi ninyo ang mga imol kag indi ninyo pagdaluki kon ano man ang ila mga kinahanglanon"

Ebanghelyo subong nga Adlaw (Lucas 11:37-41)

Pagkatapos hambal ni Jesus, may isa ka Pariseo nga nag-agda sa iya nga magkaon sa iya balay. Gani nag-upod si Jesus kag nagkaon. 

Natingala ang Pariseo sang makita niya nga wala nagpanghugas si Jesus antes magkaon suno sa ila kinabatasan. 

Gani naghambal ang Ginoo sa iya, "Kamo nga mga Pariseo nagapanghugas sa guwa lang sang tasa kag pinggan, pero ang sa sulod ninyo napun-an sang kadalok kag kalautan. 

Mga buang-buang! Indi bala nga ang Dios nga naghimo sang sa guwa amo man ang naghimo sang sa sulod? 

Gani agod mangin matinlo kamo, kaluoyi ninyo ang mga imol kag indi ninyo pagdaluki kon ano man ang ila mga kinahanglanon. 

Prayers:

"Lord Jesus, fill me with your love and increase my thirst for holiness. Cleanse my heart of every evil thought and desire and help me to act kindly and justly and to speak charitably with my neighbor." 

***

Reflection of the Daily Gospel:

Is the Lord welcomed at your table and are you ready to feast at his table? A Pharisee, after hearing Jesus preach, invited him to dinner, no doubt, because he wanted to hear more from this extraordinary man who spoke the word of God as no one else had done before. It was not unusual for a rabbi to give a teaching over dinner. Jesus, however, did something which offended his host. He did not perform the ceremonial washing of hands before beginning the meal. Did Jesus forget or was he deliberately performing a sign to reveal something to his host? Jesus turned the table on his host by chiding him for uncleanness of heart. Which is more important to God – clean hands or a clean mind and heart? Jesus chided the Pharisees for harboring evil thoughts that make us unclean spiritually – such as greed, pride, bitterness, envy, arrogance, and the like. Why does he urge them, and us, to give alms? When we give freely and generously to those in need we express love, compassion, kindness, and mercy. And if the heart is full of love and compassion, then there is no room for envy, greed, bitterness, and the like. Do you allow God's love to transform your heart and mind?

LUCAS - Kapitulo 3

1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24

Ang Pagwali ni Juan Bautista

1 Karon ika 15 na nga tuig ang paggahom ni Emperador Tiberio; si Poncio Pilato amo ang gobernador sang Judea, si Herodes ang pangulo sang Galilea, kag si Felipe nga iya utod ang pangulo sang Iturea kag Traconite; si Lisanias ang pangulo sang Abilinia,
2 kag si Anas kag si Caifas amo ang pinakamataas nga mga pari. Sa amo nga panahon ang pulong sang Dios nag-abot kay Juan nga anak ni Zacarias sang didto sia sa desierto.
3 Gani nagpanglakaton sia sa bug-os nga kadutaan sang Jordan nga nagawali, "Magbiya kamo sang inyo mga sala kag magpabautiso, kag ang Dios magapatawad sang inyo mga sala."
4 Ini suno sa ginsulat ni Isaias nga propeta sa iya libro:

   "May nagasinggit sa desierto,

   'Amana ninyo ang alagyan

   Para sa Ginoo,

   Maghimo kamo sing tadlong nga dalan

   Nga iya pagaagyan!

5 Ang tagsa ka nalupyakan tampukan,   

   Ang mga bukid kag mga bakulod tapanon,

   Ang tiko nga mga dalan tadlungon,

   Ang mga malain nga dalan kaayuhon,

6 Ang tanan nga katawuhan

   Makakita sang kaluwasan

   Gikan sa Ginoo!' "
7 Madamo nga mga tawo ang nagkadto kay Juan agod mabautisohan niya sila. Nagsiling sia sa ila, "Mga kaliwat sang man-og! Sin-o ang nagsiling sa inyo nga makapalagyo kamo sa kaakig sang Dios nga madali na lang mag-abot?
8 Pamatud-i sa inyo mga buhat nga nagabiya kamo sa inyo mga sala. Indi kamo magsiling nga may amay kamo nga si Abraham, kay ginasiling ko sa inyo nga ang Dios makahimo sing mga anak para kay Abraham gikan sa sini nga mga bato!
9 Nahanda na ang wasay sa pagtapas sang mga kahoy sa puno gid. Ang tagsa ka kahoy nga wala nagapamunga sing maayo pagatapson kag idap-ong sa kalayo."
10 Ang mga tawo namangkot  sa iya, "Ti, ano karon ang amon himuon?"
11 Nagsabat sia, "Kon sin-o sa inyo ang may duha ka panid nga bayu ihatag niya ang isa sa wala sing bayu, kag kon sin-o sa inyo ang may kalan-on maghatag sa iya nga wala sing kalan-on."
12 May mga manugsukot sang buhis nga nag-abot sa pagpabautiso, kag nagpamangkot sila sa iya, "Manunudlo, ano ang himuon namon?"
13 Nagsabat sia, "Indi kamo magsukot sing sobra sa ginasiling sang Kasugoan."
14 May mga soldado nga nagpamangkot man sa iya, "Ti, kami iya, ano ang amon himuon?"

     Nagsabat sia sa ila, "Indi kamo magkuha sang kuwarta sang iban sa palugos nga paagi ukon sa pagbutangbutang. Magkontento kamo sang inyo suweldo."
15 Nagdugang na gid ang pagpaabot sang mga tawo, kag nagsugod sila sa pagpalibog nahanungod sa kay Juan tungod kay basi amo na sia ang Cristo.
16 Gani si Juan nagsiling sa ila: "Ginabautisohan ko kamo sa tubig, pero may isa nga magaabot nga gamhanan pa sa akon. Indi gani ako takos sa paghubad sang higot sang iya sandalyas. Pagabautisohan niya kamo sa Espiritu Santo kag sa kalayo.

17 Ginauyatan na niya ang iya inugpahangin sang pagpain sang tinggas sa upa. Dayon pagatipunon niya ang tinggas sa iya tambubo, pero pagasunugon niya ang upa sa kalayo nga indi gid mapalong."

18 Ginlaygayan ni Juan ang mga tawo sa madamo kag nagkalainlain nga paagi sang nagawali sia sang Maayong Balita sa ila.

19 Bisan gani si Herodes nga Gobernador ginsaway niya kay ginpuyo niya si Herodias nga asawa sang iya utod, kag tungod sang madamo nga kalautan nga nahimo niya.

20 Dayon si Herodes naghimo pa gid sing malain nga butang paagi sa pagpabilanggo kay Juan.

Ang Pagbautiso kay Jesus

21 Karon sang mabautisohan na ang tanan nga mga tawo, si Jesus ginbautisohan man. Sang nagapangamuyo sia, nag-abri ang langit

22 kag ang Espiritu Santo sa dagway sang pating nagkunsad sa iya. Dayon may isa ka tingog nga nabatian gikan sa langit nga nagasiling, "Ikaw ang akon hinigugma nga Anak. Nalipay gid ako sa imo."

Ang Lista sang Gingikanan ni Jesus

23 Sang pagsugod ni Jesus sang iya buluhaton mga 30 na ka tuig ang iya edad. Abi sang mga tawo, anak sia ni Jose nga anak ni Eli.

24 Si Eli anak ni Matat, si Matat anak ni Levi, si Levi anak ni Melqui, si Melqui anak ni Jane, si Jane anak ni Jose,

25 si Jose anak ni Matatias, si Matatias anak ni Amos, si Amos anak ni Nahum, si Nahum anak ni Esli, si Esli anak ni Nagge,

26 Si Nagge anak ni Maat, si Maat anak ni Matatias, si Matatias anak ni Semei, si Semei anak ni Jose, si Jose anak ni Joda,

27 Si Joda anak ni Joanan, si Joanan anak ni Resa, si Resa anak ni Zorobabel, si Zorobabel anak ni Salatiel, si Salatiel anak ni Neri,

28 si Neri anak ni Melqui, si Melqui anak ni Adi, si Adi anak ni Cosam, si Cosam anak ni Elmadam, si Elmadam anak ni Er,    

29 si Er anak ni Jesus, si Jesus anak ni Eliezer, si Eliezer anak ni Jorim, si Jorim anak ni Matat, si Matat anak ni Levi,

30 si Levi anak ni Simeon, si Simeon anak ni Judas, si Judas anak ni Jose, si Jose anak ni Jonam, si Jonam anak ni Eliaquim,

31 si Eliaquim anak ni Melea, si Melea anak ni Mena, si Mena anak ni Matata, si Matata anak ni Natan, si Natan anak ni David,

32 si David anak ni Jese, si Jese anak ni Obed, si Obed anak ni Booz, si Booz anak ni Salmon, si Salmon anak ni Naason,

33 si Naason anak ni Aminadab, si Aminadab anak ni Admin, si Admin anak ni Arni, si Arni anak ni Ezron, si Ezron anak ni Fares, si Fares anak ni Juda,

34 si Juda anak ni Jacob, si Jacob anak ni Isaac, si Isaac anak ni Abraham, si Abraham anak ni Tera, si Tera anak ni Nahor,

35 si Nahor anak ni Serug, si Serug anak ni Reu, si Reu anak ni Peleg, si Peleg anak ni Eber, si Eber anak ni Sela,

36 si Sela anak ni Cainan, si Cainan anak ni Arfaxad, si Arfaxad anak ni Sem, si Sem anak ni Noe, si Noe anak ni Lamec,

37 si Lamec anak ni Metusela, si Metusela anak ni Enoc, si Enoc anak ni Jared, si Jared anak ni Mahalaleel, si Mahalaleel anak ni Cainan,

38 Si Cainan anak ni Enos, si Enos anak ni Set, si Set anak ni Adam kag si Adam anak sang Dios.

LUCAS - Kapitulo 2 <<< >>> LUCAS - Kapitulo 4

"Tama gid kalaot ang mga tawo sa sini nga tiyempo; nagapangayo sila sang milagro"

Ebanghelyo subong nga Adlaw (Lucas 11:29-32)

Samtang nagadamo pa gid ang mga tawo nga nagatilipon kay Jesus, nagsiling siya, "Tama gid kalaot ang mga tawo sa sini nga tiyempo. Nagapangayo sila sang milagro. Pero wala sang milagro nga ipakita sa ila luwas sa milagro nga natabo kay Jonas. 

 

Subong nga si Jonas nangin tanda sa mga taga-Ninive, ang matabo sa akon nga Anak sang Tawo mangin tanda man sa mga tawo sa karon nga tiyempo. 

 

Sa adlaw sang paghukom, mabanhaw ang Rayna sang Bagatnan upod sang mga tawo sa karon nga tiyempo kag basulon niya sila. Kay naghalin pa siya sa malayo gid nga lugar sa pagpamati sa kaalam ni Haring Solomon. Karon may yari diri nga labaw pa kay Solomon, pero wala kamo nagbaton sang iya ginatudlo. 

 

Sa adlaw sang paghukom, mabanhaw man ang mga taga-Ninive kaupod sang mga tawo sa karon nga tiyempo kag basulon man nila sila. Kay pagkabati sang mga taga-Ninive sadto sang wali ni Jonas, naghinulsol sila. Karon may yari diri nga labaw pa kay Jonas, pero wala kamo nagbaton sang iya ginatudlo." 

 

Prayers:

"Lord Jesus, give me a heart that loves what is good and in accord with your will and fill me with your wisdom that I my understand your ways. Give me the grace and the courage to reject whatever is evil and contrary to your will." 

***

Reflection of the Daily Gospel:

Do you pay attention to warning signs? Many fatalities could be avoided if people took the warning signs seriously. When the religious leaders demanded a sign from Jesus, he gave them a warning to avert spiritual disaster. It was characteristic of the Jews that they demanded "signs" from God's messengers to authenticate their claims. When the religious leaders pressed Jesus to give proof for his claims he says in so many words that he is God's sign and that they need no further evidence from heaven than his own person. The Ninevites recognized God's warning when Jonah spoke to them, and they repented. And the Queen of Sheba recognized God's wisdom in Solomon. Jonah was God's sign and his message was the message of God for the people of Nineveh. Unfortunately the religious leaders were not content to accept the signs right before their eyes. They had rejected the message of John the Baptist and now they reject Jesus as God's Anointed One (Messiah) and they fail to heed his message. Simeon had prophesied at Jesus' birth that he was "destined for the falling and rising of many in Israel, and to be a sign that will be opposed so that inner thoughts of many will be revealed" (Luke 2:34- 35). Jesus confirmed his message with many miracles in preparation for the greatest sign of all – his resurrection on the third day. 

 

The Lord Jesus came to set us free from slavery to sin and hurtful desires. Through the gift of the Holy Spirit he pours his love into our hearts that we may understand his will for our lives and walk in his way of holiness. God searches our hearts, not to condemn us, but to show us where we need his saving grace and help. He calls us to seek him with true repentance, humility, and the honesty to see our sins for what they really are – a rejection of his love and will for our lives. God will transform us if we listen to his word and allow his Holy Spirit to work in our lives. Ask the Lord to renew your mind and to increase your thirst for his wisdom. James says that the wisdom from above is first pure, then peaceable, gentle, open to reason, full of mercy and good fruits, without uncertainty or insincerity (James 3:17). A double-minded person cannot receive this kind of wisdom. The single of heart desire one thing alone – God's pleasure. God wants us to delight in him and to know the freedom of his truth and love. Do you thirst for the holiness without which no one will see the Lord (Hebrews 12:14)?

"Nagapalibog ka kag indi ka mapahamtang tungod sang madamo nga mga butang; pero isa gid lang ang kinahanglan"

Ebanghelyo subong nga Adlaw (Lucas 10:38-42)

Sang nagpadayon si Jesus kag ang iya mga gintuton-an sang ila pagpanglakaton, nakaabot sia sa isa ka baryo. Didto ginbaton sia sang isa ka babayi nga ginahingalanan kay Marta sa iya balay. 

Si Marta may utod nga babayi nga ginahingalanan kay Maria nga naglingkod sa tiilan sang Ginoo sa pagpamati sang iya pagpanudlo. 

Si Marta indi na makarapal sang madamo nga mga hilikuton, gani nagpalapit sia kay Jesus kag nagsiling, "Ginoo, wala ka bala nagakabalaka nga ginapabayaan lang ako sang akon utod sa mga hilimuson? Singgana sia nga magbulig sia sa akon." 

Ang Ginoo nagsabat sa iya, “Marta, Marta, nagapalibog ka, kag indi ka mapahamtang tungod sang madamo nga mga butang, pero isa gid lang ang kinahanglan. Husto ang ginpili ni Maria, kag ina indi makuha sa iya.“ 

Prayers:

"Lord Jesus, to be in your presence is life and joy for me. Free me from needless concerns and preoccupations that I may give you my undivided love and attention."  

***

Reflection of the Daily Gospel:

Does the peace of Christ reign in your home and in your personal life? Jesus loved to visit the home of Martha and Mary and enjoyed their gracious hospitality. In this brief encounter we see two very different temperaments in Martha and Mary. Martha loved to serve, but in her anxious manner of waiting on Jesus, she caused unrest. Mary, in her simple and trusting manner, waited on Jesus by sitting attentively at his feet. She instinctively knew that what the Lord and Teacher most wanted at that moment was her attentive presence. Anxiety and preoccupation keep us from listening and from giving the Lord our undivided attention. The Lord bids us to give him our concerns and anxieties because he is trustworthy and able to meet any need we have. His grace frees us from needless concerns and preoccupation. Do you seek the Lord attentively? And does the Lord find a welcomed and honored place in your home? 

The Lord Jesus desires that we make a place for him, not only in our hearts, but in our homes and in the daily circumstances of our lives as well. We honor the Lord when we offer to him everything we have and everything we do. Afterall, everything we have is an outright gift from God (1 Chronicles 29:14). Paul the Apostle urges us to give God glory in everything: "Whatever you do, in word or deed, do everything in the name of the Lord Jesus, giving thanks to God the Father through him" (Colossians 3:17). When you sit, eat, sleep and when you entertain your friends and guests, remember that the Lord Jesus is also the guest of your home. Scripture tells us that when Abraham opened his home and welcomed three unknown travelers, he welcomed the Lord who blessed him favorably for his gracious hospitality (Genesis 18:1-10; Hebrews 13:2). The Lord wants us to bring him glory in the way we treat others and use the gifts he has graciously given to us. God, in turn, blesses us with his gracious presence and fills us with joy.